Aantal keer bekeken: 753 views
Deze blog is geschreven door een ervaringsdeskundige met autisme. De blog is oorspronkelijk geplaatst op de website QandAutisme.nl. Deze website bestaat niet meer. Omdat FORTIOR onderstaande blog zo waardevol vindt, hebben we deze herplaatst op de website van FORTIOR.
In dit artikel ga ik vertellen hoe belangrijk white noise – of in het Nederlands ‘witte ruis’ – in korte tijd in mijn leven geworden is en hoe het mij weer in balans kreeg.
Als je me van tevoren had verteld wat witte ruis eigenlijk is, had ik het nooit vrijwillig willen horen waarschijnlijk. Het gaat hier namelijk om een mengeling van verschillende geluidsgolven in uiteenlopende frequenties en allemaal in dezelfde intensiteit. Een continu geluid zonder ritme of patronen.
Deze definitie klinkt voor mij in ieder geval totaal niet aantrekkelijk.
U kunt zich wellicht van vroeger nog herinneren dat televisies, toen ze nog niet plat waren, een grijs/wit gestippeld beeld gaven als er geen uitzending was. Hier is in een minuutje op YouTube precies wat ik bedoel in zowel beeld als geluid.
Ik hoor persoonlijk vooral heel veel, misschien wel alles dat om me heen gebeurt en ik kan het geluid vaak helaas niet uitfilteren. Dat zorgt vaak voor overprikkeling (uiteenlopend van frustratie, irritatie, overlopend emmertje tot huilbuien en het heeft een groot effect op mijn concentratievermogen).
Het liefst hoor ik helemaal niets, dat geeft rust. Maar ja, ik woon ook in de grote stad in een appartement aan een doorgaande weg, dus mijn wensen hierin worden eigenlijk nooit ingewilligd.
Van o.a. mijn Sensorische Integratietherapeut leerde ik dat wanneer je geluid helemaal wilt bannen uit je leven, dat je hersenen het dan nog veel moeilijker krijgen als er een keer wél geluid is. Zij raadde mij dan ook af om overdag geluiddempende oordopjes te dragen en raadde mij aan om wel geluid af te spelen op oordopjes of koptelefoon om ander geluid wat te blokkeren. Dat kan dan muziek zijn, of een podcast of white noise.
Eigenlijk heb ik sinds mijn tienertijd al fases gehad waarin ik slecht slaap. Dat komt ineens opzetten en verdwijnt soms ook ineens weer. Ik slaap over het algemeen vrij licht en lig soms uren wakker midden in de nacht.
Ik raak behoorlijk uit balans als ik een tijdje niet goed slaap. Dat heeft enorme impact op mijn dagelijks functioneren en mijn stemming.
Mijn partner begon een tijdje geleden ineens vrij hardnekkig te snurken, dus ik ging op zoek naar oplossingen.
Witte ruis voelt als een muur van geluid en blokkeert het omgevingsgeluid. Ik zet het al een tijdje iedere nacht aan op de speaker. Een Google Nest Mini-speaker, want de kwaliteit van het geluid op smartphones is armzalig wat mij betreft. En het is gemakkelijk, want ik roep “hey Google, play white noise” (kan ook in het Nederlands) en het begint, sneller dus dan je op een telefoon zou kunnen. Ik kan ook bijvoorbeeld zeggen “louder” of “stop” en dan is het ook direct geregeld.
Sinds ik iedere nacht white noise aanzet hoor ik de wasmachine van de bovenbuurman bijna niet meer en ik word niet meer wakker van de meeuwen of het jongetje van hiernaast dat op zondagochtend graag op een trampoline speelt. Zélfs het snurken op het kussen direct naast mij hoor ik minder goed en ik word er minder snel wakker van. Ik zet mijn oordopjes alleen nog in als het echt nodig is nu. En mijn partner (NT’er) vindt het geluid van white noise zelf gelukkig ook prettig en gebruikt het zelf nu ook regelmatig, ook als wij niet naast elkaar liggen.
Zelfs overdag zet ik weleens witte ruis aan als er teveel omgevingsgeluid is.
Het brengt me tot rust, ik denk minder na in de nachten, ik word minder vaak wakker, ik word uitgeruster wakker, ik kan me beter concentreren met witte ruis op de achtergrond.
Kortom, voor mij is witte ruis een life saver!
– de Vrijwilliger