Terug naar het overzicht

Contactgericht Ondersteunen

contactgericht ondersteunen Aantal keer bekeken: 1457 views

Een interview met Anneke Groot
Vaak wordt de focus bij een (begeleidings)methode gelegd bij de cliënt of methodieken. Bij Contactgericht Ondersteunen is dit anders. De basis van deze methode is de houding (ofwel attitude) van de begeleider zelf. Bij het maken van contact en het opbouwen van een relatie met de cliënt is de attitude van de begeleider cruciaal. Vooral voor mensen met een verstandelijke beperking of autisme zijn goede relaties van groot belang voor hun ontwikkeling en welbevinden. FORTIOR interviewde Anneke Groot over Contactgericht Ondersteunen.

 

Anneke, bij verschillende zorginstellingen in Nederland coach je professionals die met Contactgericht Ondersteunen werken. Voor welke doelgroepen is de methode geschikt.

Het werken volgens de methode CO is maatwerk en kan worden afgestemd op verschillende vragen en behoeftes van de cliënt. Hierdoor is de methode geschikt voor een brede groep cliënten. Zo wordt er gewerkt met cliënten die licht in hun ontwikkeling zijn beperkt en op hun manier zelfstandig functioneren in de maatschappij. Maar er zijn ook cliënten die ernstig in hun ontwikkeling zijn beperkt. Soms zo ernstig dat ze nauwelijks responsief zijn. Er zijn ook cliënten die wel responsief zijn, maar niet zelfstandig kunnen wonen of werken.

 

Hoe ervaren de professionals het werken volgens de methode Contactgericht Ondersteunen? Zijn er dingen die ze daarin makkelijk of juist heel moeilijk vinden?

Een begeleidster zei eens tegen mij: “ik heb het gevoel dat ik veel afgenomen heb van cliënten, maar hiermee heb ik het gevoel dat ik ze iets terug kan geven!”

 

De meeste mensen snappen heel goed dat je eigen oordelen en overtuigingen van invloed zijn op je begeleidingsrelatie. In mijn trainingen komen veel van deze overtuigingen aan bod en zie ik dat begeleiders steeds dichter bij hun eigen waarheid komen. Dat is mooi, want je eigen waarheid is het meest krachtig. Ik zie ook dat alle begeleiders heel gemotiveerd zijn om goede relaties met cliënten op te bouwen, als ze daarvoor de mogelijkheden en handvatten krijgen. Het raakt me steeds heel diep dat ze zo toegewijd zijn.

 

Moeilijk is dat je jezelf meeneemt. En soms is het confronterend jezelf onder ogen te zien. Belangrijk is je te realiseren dat het niet-oordelen ook voor jou als begeleider geldt. Als je naar jezelf kunt kijken, zonder dat er geoordeeld wordt, dan is er een ingang om oude overtuigingen en oordelen los te laten.

 

Zoals gezegd, heb je een aantal begeleiders getraind. Wat is volgens jou het belangrijkste dat deze professionals geleerd hebben?

Veel mensen ervaren het als zingeving in hun werk. Het persoonlijke contact is voor beide partijen heel belangrijk. Ik herinner me iemand die na een half jaar na de cursus zei: ‘vóór de cursus was mijn omgang met mijn cliënten allemaal hetzelfde. Nu heb ik met allemaal een eigen relatie!’
Als je de mens achter de cliënt kunt zien, gaan er heel veel dingen als vanzelf beter bij de cliënt. Hij voelt zich gezien en begrepen. Dat geeft hem een heel basaal houvast. De cliënt kan zich meer open stellen, is meer meewerkend en kan zich ontwikkelen.
Eigenlijk wil iedereen zo werken, maar het overkomt je toch op een goed moment dat je het kwijtraakt. Niet omdat je een slecht mens bent, maar omdat het nauwelijks vol te houden is met alle (werk)druk en oordelen van anderen. De cursus geeft je handvatten om daar mee om te gaan en daar zijn mensen heel blij mee. Niet alleen voor het werk, maar bijvoorbeeld ook voor hun situatie privé.

 

Kun je vertellen wat Contactgericht Spelen en Leren en Contactgericht Ondersteunen voor je eigen ontwikkeling hebben betekend?

Door mijn eigen zoon met autisme zijn we op dit pad gekomen. Ik heb veel geleerd over mechanismen die ons, als mensen, klein houden en slecht doen voelen. Ik heb veel werk gedaan aan mijn eigen basishouding en het heeft me ‘vrij’ gemaakt. Ik kan steeds besluiten om me te voelen zoals ik wil, welke uitdaging er ook op mijn pad komt. Die vrije ruimte gebruik ik om me bezig te houden met wat ik wel wil (in plaats van wat ik niet wil). En daardoor leef ik mijn eigen leven. Niet alleen en voor mezelf, nee, integendeel. Ik kan in liefde uitreiken naar andere mensen en mijn inzichten met ze delen, zodat zij hun eigen waarheid kunnen ontdekken.

Mijn passie is het werken in de zorg. Deze mensen die zo anders in het leven staan, door hun autisme of andere ‘beperkingen’, leren mij het meest essentiële in het leven: echt zijn, zonder oordelen zijn en gelukkig zijn met wat er is!

 

Meer leren over de ondersteuning van mensen met een verstandelijke beperking?

FORTIOR is gespecialiseerd in het organiseren van trainingen voor professionals die werken met mensen met een verstandelijke beperking. Bekijk hier ons volledige aanbod

Geïnteresseerd in meer artikelen zoals deze?
Blijf dan op de hoogte via onze nieuwsbrief.

">

Blijf op de hoogte van nieuwe trainingen, ontwikkelingen en onze informatieve artikelen