Bren Hesper is programmaleider bij Trajectum, een zorginstelling voor cliënten met een lichte verstandelijke beperking en risicovol gedrag. Zij heeft Algemene Sociale Wetenschappen gestudeerd en is haar loopbaan begonnen als onderzoeker bij het Expertisecentrum Forensische Psychiatrie. Sinds tien jaar is zij werkzaam bij het Kenniscentrum van Trajectum als programmaleider met de aandachtsgebieden risicotaxatie bij LVB cliënten en de behandelmethodiek. In gevangenissen waar zij advies gaf over LVB-cliënten werd zij zich bewust van de soms schrijnende gevolgen als in het contact met cliënten niet wordt aangesloten bij hun emotionele ontwikkeling. Zij is als projectleider betrokken bij de ontwikkeling van een methodiek voor cliënten met een lichte verstandelijke beperking en risicovol gedrag. Zij geeft daarnaast trainingen op het gebied van risicotaxatie, ROM en holistische beeldvorming.
De forensische zorg is gericht op het afnemen van het risico op herhaling van het probleemgedrag door de cliënt. Hierbij worden risicotaxatie-instrumenten gebruikt om de hoogte van het risico te bepalen. Risicotaxatie is op zich niet anders bij cliënten met een lichte verstandelijke beperking. Onderzoek toont aan dat de risicofactoren die deze instrumenten in kaart brengen ook bij de LVB doelgroep voorspellend zijn voor terugval en recidive.
Professionals zijn echter van mening dat de omgeving bij een LVB cliënt een grotere invloed heeft op het wel of niet terugvallen. LVB cliënten hebben vaak een blijvende stut en steunstructuur om zich heen nodig, bestaande uit begeleiding, ondersteuning en toezicht. Risicomanagement bij deze doelgroep is dan ook meer dan bij normaal begaafde forensische cliënten gericht op de omgeving. De emotionele ontwikkeling van de cliënt bepaalt hoe deze stut en steunstructuur eruit moet zien.
In deze lezing doen we een voorzet op de ontwikkeling van een richtlijn voor risicomanagement bij LVB uitgaande van de risicofactoren op terugval, maar aansluitend bij de emotionele ontwikkeling van de cliënt.