Want voor mensen met een chronische aandoening of beperking zijn het vaak naasten én beroepskrachten die hen nabij zijn. Vanuit hun persoonlijke relatie kennen deze naasten hulpvragers als geen ander, terwijl beroepskrachten het zorglandschap goed kennen en kennis over het leven met een chronische aandoening of beperking meebrengen. (Witteveen et al., 2021).
Het investeren in de relatie en het waarderen van naasten als gelijkwaardige gesprekspartners is daarbij essentieel. De samenwerking met naasten zou gezien moeten worden als een belangrijke bijdrage aan kwaliteit van leven van mensen en niet als iets ‘waar je ook nog wat mee moet’. Onderzoek toont aan dat goede samenwerking met naasten gaat over hen zien staan, hen waarderen én hen goed ondersteunen (Van Heijst, 2008; Wittenberg et al., 2012).
Dat klinkt interessant en belangrijk, maar hoe doe je dat dan? Hoe leren studenten social work hoe je die ander ziet staan, waardeert en goed ondersteunt? En hoe geef je daarna de samenwerking vorm?
Tijdens de workshop ‘omgaan met naasten’ nodig ik u uit om ‘samen met u’ dieper op deze vragen in te gaan.
Jeroen is docent social work aan de Hogeschool van Amsterdam.Voor het docentschap is hij lange tijd kindgespecialiseerd ambulant gezinswerker geweest. Daar heeft hij gezien hoe groot de invloed van naasten kan zijn op een gezin. Daar heeft hij geleerd hoe je, middels samenwerking met opa’s, oma’s, buren en tantes samen inhoud kan geven aan een gezonder leven voor het kind en het gezin. Zo heeft hij meermaals een gezin kunnen versterken.