DOCENTEN: Jeroen Saris en Anneke Groot
INHOUD: Hoe je bij mensen met autisme en /of een verstandelijke beperking grenzen kunt stellen en tegelijkertijd goed contact kunt houden.
ACCREDITATIE: Werd in overleg aangevraagd.
Deze training wordt niet meer herhaald. Blijf op de hoogte van het scholingsaanbod van FORTIOR en meld je aan voor de nieuwsbrief!
Inschrijven nieuwsbriefGrenzen stellen heeft over het algemeen een negatieve bijklank. Het klinkt als vrijheid beperken, beknotten en het afnemen van mogelijkheden. Het is goed hier eens over na te denken. Want als het stellen van grenzen betekent beheersen, de controle over je cliënt proberen te krijgen, overheersen en de baas willen zijn, dan is het de vraag of je op het goede spoor zit.
De andere kant is namelijk, dat grenzen juist een heel positief en opbouwend instrument kunnen zijn voor het functioneren van je cliënt. Grenzen kunnen cliënten helpen om controle over hun gedrag en hun situatie te krijgen. Ook kunnen ze je cliënt ondersteunen bij het leren beheersen van impulsen, van spanning, agressie, onmacht en teleurstelling.
Voorwaarde is wel dat de grenzen passen bij de emotionele ontwikkeling van je cliënt. En ook, dat ze op de juiste manier gesteld worden: plezierig, warm, liefdevol, begrijpend, accepterend en ondersteunend. Hoe kun je dat doen? Hoe kun je iemand meenemen en zo ondersteunen dat hij zich houdt aan de grens? Zonder dat hij zich afgewezen voelt, maar juist geholpen? Hoe kun je grenzen zo stellen dat kinderen ze kunnen gebruiken om hun gevoelens van onmacht en frustratie te verwerken?
Op deze studiedag laten Anneke Groot en Jeroen Saris je zien hoe dat kan. Het is een heel bijzondere ervaring om een cliënt te ondersteunen door het geven van duidelijke grenzen. Anneke en Jeroen werken ieder met hun eigen methode en vullen elkaar mooi aan in de benadering van het onderwerp. Anneke werkt met Contactgericht Spelen en Leren (CSL) en Jeroen met Emerging Body Language (EBL).
Het komt vaak voor, dat begeleiders uit onmacht irrationele grenzen stellen. Ze gebruiken daarbij veel boosheid en dreigen met straf. Het belangrijkste is om op tijd en consequent grenzen te stellen en dat op een ontspannen manier te doen. Dus niet als je zelf al helemaal vol, moe, teleurgesteld of geraakt bent of als de situatie al helemaal uit de hand gelopen is. Het is goed, dat begeleiders inzien dat discussie en dreigen averechts werken en dat ze hun boosheid, angst en frustratie elders kwijt moeten raken. Als ouders of begeleiders vol zitten, dan willen ze dat de cliënten de grenzen direct accepteren en er zich naar gedragen. Ze zijn niet voorbereid op weerstand en zien die als een afwijzing van hun autoriteit. Ze worden nog bozer en gaan in discussie. Het geheel escaleert vol drama.
Cliënten hebben het nodig dat begeleiders duidelijk grenzen aangeven. De weerstand en tegenwerking van een kind of volwassen hoeft niets te zeggen over de begeleiders, maar wel iets over het zich-slecht-voelen van je cliënt zelf.
De kans bestaat, dat je cliënt, als hij tegen een grens aanloopt, in eerste instantie veel weerstand laat zien. De disconnectie met zichzelf en zijn omgeving wordt zichtbaar en voelbaar voor hemzelf. Hij kan boos worden, gaan schreeuwen en gooien. Na een tijd(je) uitrazen is hij zijn slechte gevoelens kwijt en kan hij zich weer verbinden en de grens accepteren. Het is de taak van de begeleider om er voor te zorgen dat de situatie veilig blijft.
Wat is een veilige situatie in het geval van grenzen stellen? Je kunt natuurlijk om te beginnen aan fysieke veiligheid denken, van je cliënt, jezelf en anderen. Zo kun je bij kinderen fysiek ingrijpen om de situatie veilig te houden. Bij volwassenen is dat niet mogelijk. Je kunt met volwassenen zoeken waar je wel grenzen kunt stellen, zonder dat het uit de hand loopt. Ook kun je uitraasmomenten organiseren om de druk van de ketel te halen. Je cliënt kan dan leren om zich meer gecontroleerd te uiten.
Het tweede even belangrijke punt is de relationele veiligheid: Je cliënt kan op je rekenen, omdat je bij hem blijft en hem houvast en steun blijft geven. Dat betekent voor jou als professional, dat je in je kracht moet blijven. Je cliënt voelt prima aan of je stevig staat bent, rustig bent en respectvol blijft. Deze houding vraagt een voortdurend bewustwordingsproces.
Tijdens deze studiedag over Grenzen stellen en contact houden bij mensen met een ontwikkelingsbeperking gaan Anneke Groot en Jeroen Saris in op de vragen waarmee de deelnemers in hun eigen werk zitten.
Op de studiedag komen de volgende thema’s ter sprake:
Na de studiedag:
Dit is geen studiedag over het omgaan met agressie (daar biedt FORTIOR een andere studiedag over aan). Dit is wel een studiedag over het voorkomen van agressie door aandacht voor je eigen houding.
De studiedag is te volgen zonder voorbereiding. Als je dat wenst kun je vooraf de aanbevolen literatuur doorlezen.
De studiebelasting van deze scholing bestaat uit het aantal contacturen. Het aantal contacturen is 5,5 uur.
De studiedag is bedoeld voor begeleiders en vaktherapeuten, die werken met kinderen of volwassenen met een ontwikkelingsbeperking (zoals autisme of een verstandelijke beperking).
FORTIOR kan in overleg accreditatie aanvragen bij verschillende beroepsverenigingen.
Wat is wel/niet inbegrepen bij de training :
Anneke Groot (BSW) geeft sinds 2000 trainingen en studiedagen aan ouders, zorgprofessionals en leerkrachten van mensen met autisme (en een verstandelijke beperking). Daarnaast begeleidt ze individuele programma’s van kinderen met autisme, zowel thuis als in professionele settingen. Anneke is ook ervaringsdeskundige. Voor haar jongste zoon met autisme heeft ze een intensief thuisprogramma gehad. Ze heeft diverse trainingen gevolgd van Contactgerichte Methodes, zoals Son-Rise, Growing Minds en Floortime. Daarnaast heeft ze attitudetrainingen gedaan en is ze sociaal pedagogisch hulpverlener.
Anneke heeft de methode Contactgericht Spelen en Leren in Nederland ontwikkeld en stichting Horison opgezet. Anneke heeft haar eigen bureau: Parel in de Oester: ze begeleidt de toepassing van de methode CSL en verzorgt cursussen, lezingen, workshops en de begeleiding van programma’s voor kinderen met autisme.
Anneke Groot is auteur van de volgende boeken:
Jeroen Saris heeft een eigen praktijk als energetisch therapeut, docent en EBL consulent & trainer. Hierin werkt hij met kinderen, jongeren en volwassenen met een diverse problematiek. Onder andere vanuit zijn eigen verleden met epilepsie is hij altijd geïnteresseerd geweest in hoe interactie met dingen en mensen (de wereld om je heen op fysiek niveau) verloopt en wat dit met je doet. In gesprek hierover met zijn tante Dr. Marijke Rutten-Saris bleek dat de EBL-methode een antwoord had op die vraag. In de opleiding tot consulent en trainer heeft hij geleerd hoe dit proces van interactie op fysiek niveau verloopt en van welke waarde het is in ons dagelijks bestaan. En hoe door middel van lichaamstaal interventies dit proces te stimuleren.
Bekijk de docent
Ochtend | |
10:00 | Opening |
10:05 | Algemene introductie. |
11:15 | Pauze |
11:30 | Verkennen en ervaren waarom cliënten grenzen opzoeken en weerstand laten zien |
12:30 | Lunch |
Middag | |
13:30 | Handvatten om op respectvolle wijze grenzen aan cliënten te geven. |
14:30 | Pauze |
14:45 | Inzicht in de reacties en weerstand op grenzen in combinatie met casuïstiek deelnemers |
16:30 | Einde |
Groot, A. (2015) Houvast. Contactgericht Spelen en Leren met kinderen in het autistisch spectrum. Amsterdam: SPW uitgeverij
Bestel dit boek hier >>